Żyjemy w społeczeństwie starzejącym się. Osoby w wieku 65+ stanowią już prawie 20% populacji. Większość z nich już nie pracuje, ale około 30% nadal wykonuje swoje zawody po osiągnięciu wieku emerytalnego. Pracując, czy nie, w życiu codziennym wraz z wiekiem przybywa nie tylko doświadczenia, ale także wyzwań i ograniczeń. Dlatego rośnie znaczenie empatii i świadomości w poszanowaniu godności seniorów (osób starszych), którzy stanowią tak liczną i ważną część naszej społeczności.
Zapraszam na warsztat, na którym (dzięki technikom symulacji medycznej) z jednej strony będzie można choć przez chwilę poczuć na własnej skórze część ograniczeń, z którymi mierzą się osoby starsze, a z drugiej można będzie porozmawiać o tym, w jaki sposób możemy wspólnie zadbać o godność pokolenia seniorów. Mając na uwadze, że jak mówi przysłowie „młodość nie wieczność”, zastanówmy się czy druga jego część „starość nie radość” koniecznie musi się ziścić. Jako osoba zajmująca się w swoim życiu zawodowym i naukowym komunikacją kliniczną, postaram się również poruszyć kwestie adekwatnego języka w kontaktach z seniorami.
Dzięki symulatorowi odczuć starczych, można będzie poczuć ograniczenia związane z poruszaniem się, a także między innymi z zaburzeniami widzenia (np. zaćma).
Na ten uniwersalny warsztat zapraszam wszystkich zainteresowanych powyżej 12 roku życia - młodszych możemy nie zdążyć odpowiednio postarzeć w ciągu godziny ;)